Όλους τους φίλους μου ρωτάς
Καλά αν είμαι, πως περνάω
Αν κλαίω, αν σε σκέφτομαι
Για σένα αν πονάω
Και πέφτεις απ’ τα σύννεφα
Μόλις μαθαίνεις ότι βγαίνω
Κι όπου πηγαίναμε μαζί
Μ’ άλλες πηγαίνω
Τι περίμενες να κάνω
Νόμιζες πως θα πεθάνω
Νόμιζες πως δε θ’ αντέξω
Κι ότι πίσω σου θα τρέξω
Τι περίμενες για πες μου
Να μετράω τις πληγές μου
Ούτε καν που σε θυμάμαι
Μ’ άλλες βγαίνω και κοιμάμαι
Σε πιάσανε οι ζήλιες σου
Κι όλα τα εγωιστικά σου
Γιατί συνέχεια τα ’θελες
Μονά ζυγά δικά σου
Να το πιστέψεις δεν μπορείς
Πως στο μυαλό μου δεν υπάρχεις
Γιατί ήσουν τόσο σίγουρη
Πως πρώτη θέση θα `χεις
Τι περίμενες να κάνω
Νόμιζες πως θα πεθάνω
Νόμιζες πως δε θ’ αντέξω
Κι ότι πίσω σου θα τρέξω
Τι περίμενες για πες μου
Να μετράω τις πληγές μου
Ούτε καν που σε θυμάμαι
Μ’ άλλες βγαίνω και κοιμάμαι
|
Όlus tus fílus mu rotás
Kalá an ime, pos pernáo
An kleo, an se skéftome
Gia séna an ponáo
Ke péftis ap’ ta sínnefa
Mólis mathenis óti vgeno
Ki ópu pigename mazí
M’ álles pigeno
Ti perímenes na káno
Nómizes pos tha petháno
Nómizes pos de th’ antékso
Ki óti píso su tha trékso
Ti perímenes gia pes mu
Na metráo tis pligés mu
Oíte kan pu se thimáme
M’ álles vgeno ke kimáme
Se piásane i zílies su
Ki óla ta egistiká su
Giatí sinéchia ta ’theles
Moná zigá diká su
Na to pistépsis den boris
Pos sto mialó mu den ipárchis
Giatí ísun tóso síguri
Pos próti thési tha `chis
Ti perímenes na káno
Nómizes pos tha petháno
Nómizes pos de th’ antékso
Ki óti píso su tha trékso
Ti perímenes gia pes mu
Na metráo tis pligés mu
Oíte kan pu se thimáme
M’ álles vgeno ke kimáme
|