|
Σ’ είδα μια νύχτα επάνω στο σκαμπό
πάλι πιωμένο και πάντα σκεφτικό
ήμουν με φίλους και ντράπηκα να μπω
ήπια μια νύχτα σαν τον Ατλαντικό
Τι σου ‘χω κάνει κι όπου σταθείς
με τη ζωή σου αχ με τιμωρείς
τάχα πως ήμουν μια μάγισσα
κι έναν αλήτη σε κατάντησα
Ήταν Δευτέρα στο στέκι το γνωστό
κι έγιν’ η μέρα αμύγδαλο πικρό
ήσουνα μόνος και κάπνιζες στριφτό
μ’ ένα σακάκι που σου ‘πεφτε μικρό
Τι σου ‘χω κάνει κι όπου σταθείς
με τη ζωή σου αχ με τιμωρείς
τάχα πως ήμουν μια μάγισσα
κι έναν αλήτη σε κατάντησα
Τι σου ‘χω κάνει κι όπου σταθείς
με τη ζωή σου αχ με τιμωρείς
|
S’ ida mia níchta epáno sto skabó
páli pioméno ke pánta skeftikó
ímun me fílus ke ntrápika na bo
ípia mia níchta san ton Atlantikó
Ti su ‘cho káni ki ópu stathis
me ti zoí su ach me timoris
tácha pos ímun mia mágissa
ki énan alíti se katántisa
Ήtan Deftéra sto stéki to gnostó
ki égin’ i méra amígdalo pikró
ísuna mónos ke kápnizes striftó
m’ éna sakáki pu su ‘pefte mikró
Ti su ‘cho káni ki ópu stathis
me ti zoí su ach me timoris
tácha pos ímun mia mágissa
ki énan alíti se katántisa
Ti su ‘cho káni ki ópu stathis
me ti zoí su ach me timoris
|
