Τις στιγμές που μου πήρες
κράτησέ τις για σένα
να θυμάσαι πως κάποτε
κάποιος σ’ αγάπησε αληθινά
Κι αν ποτέ σου θα νιώσεις
μόνη και πληγωμένη
μη διστάσεις σε μένα να γυρίσεις ξανά
Έτσι είναι η αγάπη μάτια μου
πληγώνεσαι πονάς
κι εκείνη που σε πλήγωσε δεν παύεις ν’αγαπάς
Έτσι είναι η αγάπη μάτια μου
σε κάνει και πετάς
όταν σου κόβουν τα φτερά ακόμα αγαπάς
Τις στιγμές που μου πήρες
θα κρατήσω για μένα
να θυμάμαι πως κάποτε
κάποια μου έδωσε τόση χαρά
κι αν ποτέ στη ζωή μου
χρειαστεί να πετάξω
στην καρδιά μου θα βάλω τα δικά σου φτερά
|
Tis stigmés pu mu píres
krátisé tis gia séna
na thimáse pos kápote
kápios s’ agápise alithiná
Ki an poté su tha niósis
móni ke pligoméni
mi distásis se ména na girísis ksaná
Έtsi ine i agápi mátia mu
pligónese ponás
ki ekini pu se plígose den pafis n’agapás
Έtsi ine i agápi mátia mu
se káni ke petás
ótan su kóvun ta fterá akóma agapás
Tis stigmés pu mu píres
tha kratíso gia ména
na thimáme pos kápote
kápia mu édose tósi chará
ki an poté sti zoí mu
chriasti na petákso
stin kardiá mu tha válo ta diká su fterá
|