Τις ώρες αυτές
που σμίγει το χτες
με τ’ αύριο που δε θα ’ρθεί
Τις ώρες αυτές
που τ’ όνειρο έχει χαθεί
Τις ώρες αυτές
που μείναν πληγές ανοιχτές
σ’ αναζητάω,
αυτές τις ώρες τις πικρές
Και όπως τριγυρνάνε οι ώρες στα ρολόγια σιγανά
σε σένανε γυρνάνε, σε σένα που δε γύρισες ξανά
Θυμάμαι πως κοντά σου
με κράταγες τις νύχτες και μ’ αγαπάγες
Χαμένες ώρες
που δε μας πήγαν πουθενά
Τις ώρες αυτές
που γίνανε χτες
και πίσω δε θα ξαναρθούν
Τις ώρες αυτές
που κάποτε θα ξεχαστούν
Τις ώρες αυτές
που πόρτες θα μείνουν κλειστές
σ’ αναζητάω,
αυτές τις ώρες τις πικρές
|
Tis óres aftés
pu smígi to chtes
me t’ avrio pu de tha ’rthi
Tis óres aftés
pu t’ óniro échi chathi
Tis óres aftés
pu minan pligés anichtés
s’ anazitáo,
aftés tis óres tis pikrés
Ke ópos trigirnáne i óres sta rológia siganá
se sénane girnáne, se séna pu de girises ksaná
Thimáme pos kontá su
me krátages tis níchtes ke m’ agapáges
Chaménes óres
pu de mas pígan puthená
Tis óres aftés
pu ginane chtes
ke píso de tha ksanarthun
Tis óres aftés
pu kápote tha ksechastun
Tis óres aftés
pu pórtes tha minun klistés
s’ anazitáo,
aftés tis óres tis pikrés
|