Τα βάσανά μου ένα τραγούδι θα τα κάνω
για να τ’ ακούς εσύ και όλος ο ντουνιάς,
κι όταν στα χέρια το μπουζούκι μου θα πιάνω
θ’ αναστενάζεις απ’ το κλάμα της πενιάς,
κι όταν στα χέρια το μπουζούκι μου θα πιάνω
θ’ αναστενάζεις απ’ το κλάμα της πενιάς.
Με το μπουζούκι μου τον πόνο μου θα λέω
στα παραθύρια σου μπροστά κάθε βραδιά,
θα τραγουδώ, θα με ακούς να σιγοκλαίω
και θα ξυπνάς με ραγισμένη την καρδιά,
θα τραγουδώ, θα με ακούς να σιγοκλαίω
και θα ξυπνάς με ραγισμένη την καρδιά.
Αυτά που μου `κανες κι αυτά που `χω περάσει
αν ήταν άλλος θα σε είχε εκδικηθεί,
μα η καρδιά μου δεν μπορεί να σε δικάσει
όπως με δίκασες εσύ μες στη ζωή,
μα η καρδιά μου δεν μπορεί να σε δικάσει
όπως με δίκασες εσύ μες στη ζωή.
|
Ta vásaná mu éna tragudi tha ta káno
gia na t’ akus esí ke ólos o ntuniás,
ki ótan sta chéria to buzuki mu tha piáno
th’ anastenázis ap’ to kláma tis peniás,
ki ótan sta chéria to buzuki mu tha piáno
th’ anastenázis ap’ to kláma tis peniás.
Me to buzuki mu ton póno mu tha léo
sta parathíria su brostá káthe vradiá,
tha tragudó, tha me akus na sigokleo
ke tha ksipnás me ragisméni tin kardiá,
tha tragudó, tha me akus na sigokleo
ke tha ksipnás me ragisméni tin kardiá.
Aftá pu mu `kanes ki aftá pu `cho perási
an ítan állos tha se iche ekdikithi,
ma i kardiá mu den bori na se dikási
ópos me díkases esí mes sti zoí,
ma i kardiá mu den bori na se dikási
ópos me díkases esí mes sti zoí.
|