|
Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Και έβαψα κόκκινο το γκρίζο σου πουκάμισο
Χείλια γλυκά μου θα σε μάθω εγώ να ζεις
Σαν ακροβάτης σε σχοινί πάνω απ’ την άβυσσο
Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Σαν όστρια σκόρπισα όλα τα καθώς πρέπει σου
Και άναψα πυρκαγιά στην κρύα σου ζωή
Και έκαψα ως το κόκκαλο τα πρέπει σου
Εμείς οι δυο θα ταξιδέψουμε
ότι και αν πρέπει να ξεχάσουμε
ότι και αν χρειαστεί να χάσουμε
ήταν η ώρα, ήταν η μέρα, ήταν η μοίρα
ήταν το φως μες στο σκοτάδι
ήταν το γκρίζο σου που έβαψα
κόκκινο της φωτιάς χθες βράδυ
Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Κι ήσουν γελαστός και ωραίος σαν αρχάγγελος
Το κόκκινο πουκάμισό σου έγινε αστραπή
Της ομορφιάς που εμείς θα ζήσουμε προάγγελος
|
Kílisa páno su chthes vrádi san vrochí
Ke évapsa kókkino to gkrízo su pukámiso
Chilia gliká mu tha se mátho egó na zis
San akrovátis se schiní páno ap’ tin ávisso
Kílisa páno su chthes vrádi san vrochí
San óstria skórpisa óla ta kathós prépi su
Ke ánapsa pirkagiá stin kría su zoí
Ke ékapsa os to kókkalo ta prépi su
Emis i dio tha taksidépsume
óti ke an prépi na ksechásume
óti ke an chriasti na chásume
ítan i óra, ítan i méra, ítan i mira
ítan to fos mes sto skotádi
ítan to gkrízo su pu évapsa
kókkino tis fotiás chthes vrádi
Kílisa páno su chthes vrádi san vrochí
Ki ísun gelastós ke oreos san archángelos
To kókkino pukámisó su égine astrapí
Tis omorfiás pu emis tha zísume proángelos
|
