Σ’ αγαπούσα δεν το είχα φανταστεί,
πως θα σκότωνες μια αγάπη σαν κι αυτή,
με πούλησες, με τσάκισες,
με λύγισες, με ράγισες
και ψάχνω το γιατί
Το κρίμα στο λαιμό σου
και τ’ άδικο δικό σου
που μ’ έκανες να κλαίω δυο μετρά
άντρας σαν παιδί,
Το κρίμα στο λαιμό σου
και τ’ άδικο δικό σου εσύ θα μετανιώσεις
που δεν ήσουνα σωστή
Σ’ αγαπούσα κι όλα ήταν ουρανός,
χαμογέλαγε και ο πιο πικρός καημός
με πούλησες, με τσάκισες,
με πέθανες, μ’ ανάστησες
και τώρα χωρισμός
Το κρίμα στο λαιμό σου
και τ’ άδικο δικό σου
που μ’ έκανες να κλαίω δυο μετρά
άντρας σαν παιδί,
Το κρίμα στο λαιμό σου
και τ’ άδικο δικό σου εσύ θα μετανιώσεις
που δεν είσουνα σωστή
|
S’ agapusa den to icha fantasti,
pos tha skótones mia agápi san ki aftí,
me pulises, me tsákises,
me lígises, me rágises
ke psáchno to giatí
To kríma sto lemó su
ke t’ ádiko dikó su
pu m’ ékanes na kleo dio metrá
ántras san pedí,
To kríma sto lemó su
ke t’ ádiko dikó su esí tha metaniósis
pu den ísuna sostí
S’ agapusa ki óla ítan uranós,
chamogélage ke o pio pikrós kaimós
me pulises, me tsákises,
me péthanes, m’ anástises
ke tóra chorismós
To kríma sto lemó su
ke t’ ádiko dikó su
pu m’ ékanes na kleo dio metrá
ántras san pedí,
To kríma sto lemó su
ke t’ ádiko dikó su esí tha metaniósis
pu den isuna sostí
|