|
Απόψε τόσο μόνος να ‘μαι
κι εσύ να λείπεις μακριά
Σαν να ‘ναι τώρα το θυμάμαι
το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια
Ήτανε τρεις θυμάμαι Απρίλη
κάποια Δευτέρα ερωτική
κι ήτανε κάπου προς το δείλι
όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
στο πάρκο μες τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ‘μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
Κάποτε κύλαγε το αίμα
μέσα στις φλέβες μας καυτό
Τώρα συμβόλαιο με το ψέμα
έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ
Μα αυτή τη νύχτα ώρα μια
όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς
το κάλεσμα μου σαν μια υποψία
μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
στο πάρκο μες τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ‘μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
|
Apópse tóso mónos na ‘me
ki esí na lipis makriá
San na ‘ne tóra to thimáme
to telefteo ótan mu pes éche gia
Ήtane tris thimáme Apríli
kápia Deftéra erotikí
ki ítane kápu pros to dili
ótan dakrísame sto telefteo filí
Megáloses mes sta salónia ke émathes
sto párko mes ta peristéria
Me ton alíti pu ‘blekses ti gireves
afrópsaro sta fuskonéria
Kápote kílage to ema
mésa stis fléves mas kaftó
Tóra simvóleo me to pséma
échume káni esí eki ki egó edó
Ma aftí ti níchta óra mia
ópu ki an ise tha esthanthis
to kálesma mu san mia ipopsía
mes sto skotádi sta tiflá na se kali
Megáloses mes sta salónia ke émathes
sto párko mes ta peristéria
Me ton alíti pu ‘blekses ti gireves
afrópsaro sta fuskonéria
|
