Όταν φτάσεις να εκτιμήσεις τη συγγνώμη
τη ζωή σου δε θα τη χαλάσεις πια,
λες πως τώρα έκλεισαν για μας οι δρόμοι,
όμως σου τ’ ορκίζομαι, δε θα συμβεί ξανά.
Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
έτσι να βγεις απ’ τη ζωή μου,
μπορεί να έφταιξα, όμως δεν έτρεξα
να φύγω απ’ τη συνείδησή μου,
Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
το σφάλμα αυτό να μας χωρίζει,
ό, τι κι αν έγινε, αυτό που έμεινε
είναι μι’ αγάπη που αξίζει.
Όταν μάθεις την καρδιά να συγχωράει
έχεις μάθει, επί τέλους, ν’ αγαπάς,
το γυαλί που ράγισε για μας δε σπάει,
ό, τι κι αν σε πόνεσε πρέπει να το ξεχνάς.
Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
έτσι να βγεις απ’ τη ζωή μου,
μπορεί να έφταιξα, όμως δεν έτρεξα
να φύγω απ’ τη συνείδησή μου,
Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
το σφάλμα αυτό να μας χωρίζει,
ό, τι κι αν έγινε, αυτό που έμεινε
είναι μι’ αγάπη που αξίζει.
|
Όtan ftásis na ektimísis ti singnómi
ti zoí su de tha ti chalásis pia,
les pos tóra éklisan gia mas i drómi,
ómos su t’ orkízome, de tha simvi ksaná.
To paradéchome, ma den to déchome
étsi na vgis ap’ ti zoí mu,
bori na éfteksa, ómos den étreksa
na fígo ap’ ti sinidisí mu,
To paradéchome, ma den to déchome
to sfálma aftó na mas chorízi,
ó, ti ki an égine, aftó pu émine
ine mi’ agápi pu aksízi.
Όtan máthis tin kardiá na sigchorái
échis máthi, epí télus, n’ agapás,
to gialí pu rágise gia mas de spái,
ó, ti ki an se pónese prépi na to ksechnás.
To paradéchome, ma den to déchome
étsi na vgis ap’ ti zoí mu,
bori na éfteksa, ómos den étreksa
na fígo ap’ ti sinidisí mu,
To paradéchome, ma den to déchome
to sfálma aftó na mas chorízi,
ó, ti ki an égine, aftó pu émine
ine mi’ agápi pu aksízi.
|