Με θεούς και με δαιμόνια πάλεψες ξανά
αχ αυτό το εγώ σου αιώνια θα σε τυραννά
πάλι από την τρέλα έξω πέσαν οι ζαριές
εγώ σου ανοίγω πόρτες, μα εσύ το φεύγα θες
Και της τύχης τα παιχνίδια θέλουν τακτική
άμα λάθη κάνεις ίδια φτου κι απ’ την αρχή
μα στο ζάρι όταν θέλεις να ‘σαι νικητής
εφτά φορές αν πέσεις οχτώ να σηκωθείς
Μην το παιδεύεις και πολύ με τη φιλοσοφία
άκου και μια συμβουλή από κάποια κυρία
το τάβλι θέλει υπομονή και η ζωή αμαρτία
Είναι η ζωή παρτίδα δίχως τελειωμό
που σ’ αντίπαλα στασίδια βλέπεις εαυτό
μην ξεχνιέσαι όταν τάχα παίζεις πλακωτό
αν σου πιάσουνε τη μάνα το έχασες διπλό
Μην το παιδεύεις και πολύ με τη φιλοσοφία
άκου και μια συμβουλή από κάποια κυρία
το τάβλι θέλει υπομονή και η ζωή αμαρτία
|
Me theus ke me demónia pálepses ksaná
ach aftó to egó su eónia tha se tiranná
páli apó tin tréla ékso pésan i zariés
egó su anigo pórtes, ma esí to fevga thes
Ke tis tíchis ta pechnídia thélun taktikí
áma láthi kánis ídia ftu ki ap’ tin archí
ma sto zári ótan thélis na ‘se nikitís
eftá forés an pésis ochtó na sikothis
Min to pedevis ke polí me ti filosofía
áku ke mia simvulí apó kápia kiría
to távli théli ipomoní ke i zoí amartía
Ine i zoí partída díchos teliomó
pu s’ antípala stasídia vlépis eaftó
min ksechniése ótan tácha pezis plakotó
an su piásune ti mána to échases dipló
Min to pedevis ke polí me ti filosofía
áku ke mia simvulí apó kápia kiría
to távli théli ipomoní ke i zoí amartía
|