|
”Ελπίζω να με νιώσεις”, στο γράμμα σου αρχίζεις,
”κουράστηκα μαζί σου”, πιο κάτω συνεχίζεις,
και διαβάζω και σωπαίνω και γραμμή γραμμή πεθαίνω.
Μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα.
Στο τέλος, κάπου γράφεις και να σε συγχωρήσω,
μ’ αυτό για να το κάνω πρέπει πρώτα να ζήσω,
κι εγώ βαριανασαίνω και γραμμή γραμμή πεθαίνω.
Μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα.
|
”Elpízo na me niósis”, sto grámma su archízis,
”kurástika mazí su”, pio káto sinechízis,
ke diavázo ke sopeno ke grammí grammí petheno.
M’ éna grámma apofevgis na me dis katámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata,
m’ éna grámma apofevgis na me dis katámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata.
Sto télos, kápu gráfis ke na se sigchoríso,
m’ aftó gia na to káno prépi próta na zíso,
ki egó varianaseno ke grammí grammí petheno.
M’ éna grámma apofevgis na me dis katámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata,
m’ éna grámma apofevgis na me dis katámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata,
me skotónis ke diafevgis st’ ágria charámata.
|
