|
Ήρθε από τη Μυτιλήνη
ένα άπλυτο χαμίνι
αγαπάει το απαίσιο
τα σκουπίδια και το κέσιο.
Καβαλάει μηχανή
κι έχει πράσινο μαλλί
τη ζωή μου έχει αλλάξει
μ’ ένα γέλιο σαν μετάξι.
Παναγιά προστάτεψέ με
απ’ το τέρας γλίτωσέ με
μήνες μ’ έχει παρατήσει
κι η καρδιά μου έχει ραγίσει.
Μέναμε σ’ ένα στενάκι
στην Εμμανουήλ Μπενάκη
κι ήταν κάποιας ηλικίας
κι ο χαφιές της ενορίας.
Το ξανάδα στη Συγγρού
γένους μάλλον θηλυκού
και του τόπου το γραμμένο
έγραφε το πεπρωμένο.
Αχ το τέρας, αχ το τέρας, αχ το τέρας
μου ‘βαλε το κέρας.
Σε διάστημα μιας μέρας
με παντρεύτηκε το τέρας
με κουμπάρα και παπάδες
φωτογράφους και μαμάδες.
Πέντε μήνες στη σειρά
τα περνούσαμε καλά
ώσπου το ‘σκασε στην Πάρο
μ’ έναν μελαμψό φαντάρο.
|
Ήrthe apó ti Mitilíni
éna áplito chamíni
agapái to apesio
ta skupídia ke to késio.
Kavalái michaní
ki échi prásino mallí
ti zoí mu échi alláksi
m’ éna gélio san metáksi.
Panagiá prostátepsé me
ap’ to téras glítosé me
mínes m’ échi paratísi
ki i kardiá mu échi ragisi.
Méname s’ éna stenáki
stin Emmanuíl Benáki
ki ítan kápias ilikías
ki o chafiés tis enorías.
To ksanáda sti Singru
génus mállon thiliku
ke tu tópu to gramméno
égrafe to peproméno.
Ach to téras, ach to téras, ach to téras
mu ‘vale to kéras.
Se diástima mias méras
me pantreftike to téras
me kubára ke papádes
fotográfus ke mamádes.
Pénte mínes sti sirá
ta pernusame kalá
óspu to ‘skase stin Páro
m’ énan melampsó fantáro.
|
