Μονάχοι,
θα ταξιδέψουμε στον κίνδυνο
Η Θάλασσα η ανοιχτή μας περιμένει
Είναι στη μοίρα μας
να μη χωράμε πουθενά
να μην υπάρχει μια στεριά
ν’ αράξουμε.
Για πάντα
αυτή η καρδιά μας η ασίγαστη
μας έβαλε τα χέρια στο τιμόνι
Με την ψυχή μας
να ανεμίζει στα πανιά
για έναν έρωτα εμείς
θα φύγουμε.
Ιθάκη
Για μας το πέλαγο το ξέσκεπο
γεμίσαν με μνηστήρες τα λιμάνια
Ο κόσμος πάντα
βρίσκει καινούργιο βασιλιά
κι εμείς μονάχοι ποιητές
θα μείνουμε
|
Monáchi,
tha taksidépsume ston kíndino
I Thálassa i anichtí mas periméni
Ine sti mira mas
na mi choráme puthená
na min ipárchi mia steriá
n’ aráksume.
Gia pánta
aftí i kardiá mas i asígasti
mas évale ta chéria sto timóni
Me tin psichí mas
na anemízi sta paniá
gia énan érota emis
tha fígume.
Itháki
Gia mas to pélago to kséskepo
gemísan me mnistíres ta limánia
O kósmos pánta
vríski kenurgio vasiliá
ki emis monáchi piités
tha minume
|