Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε ο φόβος κι ο καημός
που γίναν ένα.
Με σταμάτησε η αλήθεια
σαν φωτιά μέσα στα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε το δάκρυ
ούτε η πίκρα της καρδιάς σε κάθε άκρη.
Με σταμάτησε η αλήθεια
που μου έκαιγε τα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
|
De me stamátise i vrochí
ute o fóvos ki o kaimós
pu ginan éna.
Me stamátise i alíthia
san fotiá mésa sta stíthia
ke mu fónaze stásu pu pas.
Ton agapás.
Ton agapás ke ine adínaton
na zísis makriá tu
se kei akóma i fotiá ap’ ta filiá tu.
Ton agapás.
Ton agapás ke den boris
na ksegelás ton eaftó su
aftós o ánthropos genníthike dikós su.
Ton agapás.
De me stamátise i vrochí
ute to dákri
ute i píkra tis kardiás se káthe ákri.
Me stamátise i alíthia
pu mu ékege ta stíthia
ke mu fónaze stásu pu pas.
Ton agapás.
Ton agapás ke ine adínaton
na zísis makriá tu
se kei akóma i fotiá ap’ ta filiá tu.
Ton agapás.
Ton agapás ke den boris
na ksegelás ton eaftó su
aftós o ánthropos genníthike dikós su.
Ton agapás.
|