Πέρασες τόσες βροχές για να `ρθεις σε μένα
φέρνοντας χούφτες με φως να νιφτώ
Πέρασα τόσες ζωές για να βρω εσένα
μες στη ζεστή σου αγκαλιά να κρυφτώ.
Τόσα καλοκαίρια
μου `χαν φύγει από τα χέρια
τόσα καλοκαίρια που δε σ’ αγαπούσα
ρώταγα τι φταίει
για το στόμα μου που καίει
τώρα ξέρω πως τα χείλια σου ζητούσα.
Άπλωσες τα χέρια
και γυρνούν τα καλοκαίρια
και με φέρνουν να βρεθώ κοντά σου
σε θέλω, σε θέλω, σ’ αγαπώ
|
Pérases tóses vrochés gia na `rthis se ména
férnontas chuftes me fos na niftó
Pérasa tóses zoés gia na vro eséna
mes sti zestí su agkaliá na kriftó.
Tósa kalokeria
mu `chan fígi apó ta chéria
tósa kalokeria pu de s’ agapusa
rótaga ti ftei
gia to stóma mu pu kei
tóra kséro pos ta chilia su zitusa.
Άploses ta chéria
ke girnun ta kalokeria
ke me férnun na vrethó kontá su
se thélo, se thélo, s’ agapó
|