Ανάβω ένα τσιγάρο
απ’ τα απαγορευμένα
πάντα το σκασιαρχείο
αγαπούσα πιο πολύ
ανάβω κι άλλο ένα τσιγάρο.
Στη δουλειά και στο σχολείο
στης αγάπης την αρένα
μια απόδραση ζητούσα
και μια άτακτη φυγή,
ώσπου φάνηκες εσύ!
Πήραν φόρα οι μελωδίες
και του έρωτα οι χημείες
και γεννήθηκαν τραγούδια
κι ένα όμορφο παιδί
ούτε το `χα φανταστεί.
Είναι τώρα που μετράμε
κάπου δυο δεκαετίες
και κανένας πια δε θέλει
να το σκάσει από κει,
φτάνει δίπλα να είσαι εσύ.
Σε μιαν ανάσα
τόσα χρόνια τα χωράω
τα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές, σε μιαν ανάσα …
Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάω
στο χρωστάω κι ο δειλός
δε το ξεστόμισα ποτέ.
Κι αν καμιά φορά με πιάνουν
κάτι ανόητες μανίες
και τα κάνω άνω κάτω
και τραβάω το σκοινί
του σκορπιού μου το κεντρί.
Βγάζω, μάτια μου, ισόβια
σε κρυμμένες μου φοβίες
μη ξυπνήσω κάποια μέρα
κι έχεις εξαφανιστεί
μια ζωή χωρίς ζωή.
Σε μιαν ανάσα
τόσα χρόνια τα χωράω
τα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές, σε μιαν ανάσα…
Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάω
στο χρωστάω κι ο δειλός
δε το ξεστόμισα ποτέ.
|
Anávo éna tsigáro
ap’ ta apagorevména
pánta to skasiarchio
agapusa pio polí
anávo ki állo éna tsigáro.
Sti duliá ke sto scholio
stis agápis tin aréna
mia apódrasi zitusa
ke mia átakti figí,
óspu fánikes esí!
Píran fóra i melodíes
ke tu érota i chimies
ke genníthikan tragudia
ki éna ómorfo pedí
ute to `cha fantasti.
Ine tóra pu metráme
kápu dio dekaetíes
ke kanénas pia de théli
na to skási apó ki,
ftáni dípla na ise esí.
Se mian anása
tósa chrónia ta choráo
ta filiá su ki óses grápsan musikés, se mian anása …
Se mian anása, óti égina se séna to chrostáo
sto chrostáo ki o dilós
de to ksestómisa poté.
Ki an kamiá forá me piánun
káti anóites maníes
ke ta káno áno káto
ke traváo to skiní
tu skorpiu mu to kentrí.
Ogázo, mátia mu, isóvia
se krimménes mu fovíes
mi ksipníso kápia méra
ki échis eksafanisti
mia zoí chorís zoí.
Se mian anása
tósa chrónia ta choráo
ta filiá su ki óses grápsan musikés, se mian anása…
Se mian anása, óti égina se séna to chrostáo
sto chrostáo ki o dilós
de to ksestómisa poté.
|