Αργά αργά ανοίγει μια αγκαλιά
κι αυτή η σιγουριά για την ελπίδα
μες στην καρδιά σαν άγρια καταιγίδα
ξεσπάει γι’ άλλη μια γερή παρτίδα
Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί
θα πληγωθεί δε θα `χει τρόπο να γλιτώσει
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ένα αεράκι που φυσάει βράδυ πρωί
Αργά αργά τα ψέματα τελείωσαν
και σβήσανε τα δάκρυα του χειμώνα
απάνω στ’ άγιου Νείλου την εικόνα
αστράφτει σαν αστέρι μια σταγόνα
Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί
θα πληγωθεί δε θα `χει τρόπο να γλιτώσει
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ένα αεράκι που φυσάει βράδυ πρωί
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ειν’ η δικιά σου η ζεστή αναπνοή
|
Argá argá anigi mia agkaliá
ki aftí i siguriá gia tin elpída
mes stin kardiá san ágria kategida
ksespái gi’ álli mia gerí partída
Όpios de théli n’ agapísi tha chathi
tha pligothi de tha `chi trópo na glitósi
i móni elpída sti zoí
ine tu érota i pnoí
éna aeráki pu fisái vrádi pri
Argá argá ta psémata teliosan
ke svísane ta dákria tu chimóna
apáno st’ ágiu Nilu tin ikóna
astráfti san astéri mia stagóna
Όpios de théli n’ agapísi tha chathi
tha pligothi de tha `chi trópo na glitósi
i móni elpída sti zoí
ine tu érota i pnoí
éna aeráki pu fisái vrádi pri
i móni elpída sti zoí
ine tu érota i pnoí
in’ i dikiá su i zestí anapnoí
|