Του καθενός μου,
του φίλου μου του κόσμου
είναι ο σταυρός δικός μου
γιατί είμαι θύμα
σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο
και μ’ έχουν όλοι κτήμα
Τον κόσμο μάνα το κόσμο πήρα σβάρνα
σε μια ζωή ζητιάνα
να βρω ευθύνη και τη δικαιοσύνη
να μάθω ποιος τη δίνει
Το πρόσωπο μας
μες το μαρτύριο μας
αυτό δεν ειν’ δικό μας
και στους καθρέφτες
δικές μας λεν κουβέντες
οι ψεύτες και οι κλέφτες
Τον κόσμο μάνα το κόσμο πήρα σβάρνα
σε μια ζωή ζητιάνα
να βρω ευθύνη και τη δικαιοσύνη
να μάθω ποιος τη δίνει
|
Tu kathenós mu,
tu fílu mu tu kósmu
ine o stavrós dikós mu
giatí ime thíma
s’ aftón edó ton kósmo
ke m’ échun óli ktíma
Ton kósmo mána to kósmo píra svárna
se mia zoí zitiána
na vro efthíni ke ti dikeosíni
na mátho pios ti díni
To prósopo mas
mes to martírio mas
aftó den in’ dikó mas
ke stus kathréftes
dikés mas len kuvéntes
i pseftes ke i kléftes
Ton kósmo mána to kósmo píra svárna
se mia zoí zitiána
na vro efthíni ke ti dikeosíni
na mátho pios ti díni
|