Κρίμα που τελειώσαμε,
κρίμα που δεν κάνουμε βήμα να ‘χουμε επαφή,
κρίμα που δεν έμεινε κάτι
απ’ την τόση αγάπη που ‘χαμε αισθανθεί,
όλα έχουν χαθεί και σου το `χα πει.
Μα έφταιγε ο τρελός εγωισμός σου
που ήθελες τον κόσμο ολόδικό σου
κι εμένα, έβλεπες αντίπαλό σου,
που ήθελα μονάχα το καλό σου.
Κρίμα που χαθήκαμε,
κρίμα που αισθάνομαι θύμα λάθους επιλογής,
κρίμα που αλλιώς είχες μάθει
κι έχεις γίνει αγκάθι της δικής μου ζωής,
όλα έχουν χαθεί και σου το ‘χα πει.
Μα έφταιγε ο τρελός εγωισμός σου
που ήθελες τον κόσμο ολόδικό σου
κι εμένα, έβλεπες αντίπαλό σου,
που ήθελα μονάχα το καλό σου.
|
Kríma pu teliósame,
kríma pu den kánume víma na ‘chume epafí,
kríma pu den émine káti
ap’ tin tósi agápi pu ‘chame esthanthi,
óla échun chathi ke su to `cha pi.
Ma éftege o trelós egismós su
pu ítheles ton kósmo olódikó su
ki eména, évlepes antípaló su,
pu íthela monácha to kaló su.
Kríma pu chathíkame,
kríma pu esthánome thíma láthus epilogís,
kríma pu alliós iches máthi
ki échis gini agkáthi tis dikís mu zoís,
óla échun chathi ke su to ‘cha pi.
Ma éftege o trelós egismós su
pu ítheles ton kósmo olódikó su
ki eména, évlepes antípaló su,
pu íthela monácha to kaló su.
|