Μάτια υγρά
που δεν κλαιν από χαρά
χείλη πικρά που όλο λεν
λόγια σκληρά
Μια ζωή σ’ ένα πλαίσιο
μια φωτογραφία
δυο ψυχές σ’ ένα σώμα
Θεέ μου τι ειρωνεία
πώς τελειώνει έτσι άδοξα
αυτή η ιστορία
γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
Τρέμω το χέρι σου ν’ αφήσω
τρέμω μακριά σου πώς θα ζήσω
τρέμω δε θέλω να ξαναγαπήσω
τρέμω τη μέρα που χαράζει
και ποιο κορμί θα μ’ αγκαλιάζει
ποια άλλη αγάπη θα με κομματιάζει
Μια καρδιά πώς να πάψει να χτυπά
Μια ζωή σ’ ένα πλαίσιο
μια φωτογραφία
δυο ψυχές σ’ ένα σώμα
Θεέ μου τι ειρωνεία
πώς τελειώνει έτσι άδοξα
αυτή η ιστορία
γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
Τρέμω το χέρι σου ν’ αφήσω
τρέμω μακριά σου πώς θα ζήσω
τρέμω δε θέλω να ξαναγαπήσω
τρέμω τη μέρα που χαράζει
και ποιο κορμί θα μ’ αγκαλιάζει
ποια άλλη αγάπη θα με κομματιάζει
|
Mátia igrá
pu den klen apó chará
chili pikrá pu ólo len
lógia sklirá
Mia zoí s’ éna plesio
mia fotografía
dio psichés s’ éna sóma
Theé mu ti ironia
pós telióni étsi ádoksa
aftí i istoría
giatí, giatí, giatí, giatí
Trémo to chéri su n’ afíso
trémo makriá su pós tha zíso
trémo de thélo na ksanagapíso
trémo ti méra pu charázi
ke pio kormí tha m’ agkaliázi
pia álli agápi tha me kommatiázi
Mia kardiá pós na pápsi na chtipá
Mia zoí s’ éna plesio
mia fotografía
dio psichés s’ éna sóma
Theé mu ti ironia
pós telióni étsi ádoksa
aftí i istoría
giatí, giatí, giatí, giatí
Trémo to chéri su n’ afíso
trémo makriá su pós tha zíso
trémo de thélo na ksanagapíso
trémo ti méra pu charázi
ke pio kormí tha m’ agkaliázi
pia álli agápi tha me kommatiázi
|