|
Έτσι λέω και στο τέλος πάντα κλαίω
και απογοητεύομαι στην απουσία σου παιδεύομαι
κάθε προσπάθεια να σωθώ απ’ τη σκιά
που με τυλίγει στο ίδιο ψέμα με γυρνάει
σε καταθλίψεις καταλήγει
Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου
πάλι τρέχω να ξεφύγω απ’ τη σκιά σου
είμαι ένα με το χώμα όλα έχουν μαύρο χρώμα
Τυραννιέμαι με έχει η αγάπη κουρελιάσει
δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει
είμαι ένα με το χώμα για χατίρι σου είμαι λιώμα
τυραννιέμαι
Που θα πάει πουθενά δε σταματάει
αυτοκαταστρέφομαι το ξέρω μα δεν αντιστέκομαι
στον εαυτό μου έχω κλειστεί και όλο το κόσμο νιώθω ξένο
ούτε πεθαίνω ούτε ζω είμαι εδω και περιμένω
Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου
πάλι τρέχω να ξεφύγω απ’ τη σκιά σου
είμαι ένα με το χώμα όλα έχουν μαύρο χρώμα
Τυραννιέμαι με έχει η αγάπη κουρελιάσει
δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει
είμαι ενα με το χώμα για χατίρι σου είμαι λιώμα
Το γύρω του κόσμου κάνω στο δωμάτιό μου
στο τοίχο γράφω την κάθε μέρα που περνάει
εχω χάσει τη ψυχή μου το μυαλό τη διάθεσή μου
δε θέλω να ζω
|
Έtsi léo ke sto télos pánta kleo
ke apogoitevome stin apusía su pedevome
káthe prospáthia na sothó ap’ ti skiá
pu me tilígi sto ídio pséma me girnái
se katathlípsis katalígi
Tiranniéme ime chália makriá su
páli trécho na ksefígo ap’ ti skiá su
ime éna me to chóma óla échun mavro chróma
Tiranniéme me échi i agápi kureliási
den antécho skótosé me na perási
ime éna me to chóma gia chatíri su ime lióma
tiranniéme
Pu tha pái puthená de stamatái
aftokatastréfome to kséro ma den antistékome
ston eaftó mu écho klisti ke ólo to kósmo niótho kséno
ute petheno ute zo ime edo ke periméno
Tiranniéme ime chália makriá su
páli trécho na ksefígo ap’ ti skiá su
ime éna me to chóma óla échun mavro chróma
Tiranniéme me échi i agápi kureliási
den antécho skótosé me na perási
ime ena me to chóma gia chatíri su ime lióma
To giro tu kósmu káno sto domátió mu
sto ticho gráfo tin káthe méra pu pernái
echo chási ti psichí mu to mialó ti diáthesí mu
de thélo na zo
|
