Άραγε αυτή η σιωπή τι να σημαίνει
έχω τόσα να σου πω, μα δε μιλώ
και το αδιόρατο αυτό χαμόγελο σου
μου λέει να μείνω ή να φύγω
Μακρύτερα απλώνεσαι όπως μου λείπεις
κι όλη την έκταση μου κυβερνάς
ανερμήνευτα καθώς κοιτάζεις
πιο πολύ σε θέλω ξαφνικά
Πες μου αν θυμάσαι τότε ομορφιά μου
που στους κήπους σου μεθούσα τις βραδιές
τα χρυσαφένια πρωινά που μας ξυπνούσαν
των ονείρων μας οι μουσικές
Νιώθω πως πια δεν ξέρω τίποτα για σένα
ίσως και να μην ήξερα ποτέ
μπορεί να ήμουνα τα πάντα ή ελάχιστα για σένα
δε θέλω να ξέρω, μην μου το πεις ποτέ
νιώθω πως πια δεν ξέρω τίποτα, τίποτα για σένα
ίσως και να μην ήξερα ποτέ
μπορεί να ήμουνα τα πάντα ή ελάχιστα για σένα
δε θέλω να ξέρω, μην μου το πεις ποτέ
Έτσι όπως τ’ άρωμα σου με κυκλώνει
θέλω πάλι πίσω εκείνες τις στιγμές
που το άγγιγμα σου μοναχά υπήρχε
και γεμάτες χρώματα οι δικές μας διαδρομές
Άραγε αυτή η σιωπή τι να σημαίνει
έχω τόσα να σου πω, μα δε μιλώ
και το αδιόρατο αυτό χαμόγελο σου
μου λέει να μείνω ή να φύγω
|
Άrage aftí i siopí ti na simeni
écho tósa na su po, ma de miló
ke to adiórato aftó chamógelo su
mu léi na mino í na fígo
Makrítera aplónese ópos mu lipis
ki óli tin éktasi mu kivernás
anermínefta kathós kitázis
pio polí se thélo ksafniká
Pes mu an thimáse tóte omorfiá mu
pu stus kípus su methusa tis vradiés
ta chrisafénia priná pu mas ksipnusan
ton oniron mas i musikés
Niótho pos pia den kséro típota gia séna
ísos ke na min íksera poté
bori na ímuna ta pánta í eláchista gia séna
de thélo na kséro, min mu to pis poté
niótho pos pia den kséro típota, típota gia séna
ísos ke na min íksera poté
bori na ímuna ta pánta í eláchista gia séna
de thélo na kséro, min mu to pis poté
Έtsi ópos t’ ároma su me kiklóni
thélo páli píso ekines tis stigmés
pu to ángigma su monachá ipírche
ke gemátes chrómata i dikés mas diadromés
Άrage aftí i siopí ti na simeni
écho tósa na su po, ma de miló
ke to adiórato aftó chamógelo su
mu léi na mino í na fígo
|