Δε με νοιάζει που γυρνάς,
τις κρύες νύχτες πως περνάς,
αγάπη ήσουν μιας βραδιάς και τίποτ’ άλλο,
πάψε στους φίλους μας να λες
ότι σου λείπω κι όλο κλαις,
αν με αγάπησες, ποτέ σου, αμφιβάλλω.
Τώρα είναι αργά, δεν έχω μέσα μου καρδιά,
μη μου ζητάς άλλη ευκαιρία να σου δώσω,
τώρα είναι αργά, έχω ξεγράψει τα παλιά,
αφού κατάφερα από `σένα να γλιτώσω.
Δε με νοιάζει, στο `χω πει,
αν σε σκοτώνει η σιωπή,
κι αν τώρα ψάχνεις να με βρεις απεγνωσμένα,
έκανες λάθη φοβερά
κι ήρθε η δική σου η σειρά,
να ξεπληρώσεις όσα τράβηξα για `σένα.
Τώρα είναι αργά, δεν έχω μέσα μου καρδιά,
μη μου ζητάς άλλη ευκαιρία να σου δώσω,
τώρα είναι αργά, έχω ξεγράψει τα παλιά,
αφού κατάφερα από `σένα να γλιτώσω.
|
De me niázi pu girnás,
tis kríes níchtes pos pernás,
agápi ísun mias vradiás ke típot’ állo,
pápse stus fílus mas na les
óti su lipo ki ólo kles,
an me agápises, poté su, amfivállo.
Tóra ine argá, den écho mésa mu kardiá,
mi mu zitás álli efkería na su dóso,
tóra ine argá, écho ksegrápsi ta paliá,
afu katáfera apó `séna na glitóso.
De me niázi, sto `cho pi,
an se skotóni i siopí,
ki an tóra psáchnis na me vris apegnosména,
ékanes láthi foverá
ki írthe i dikí su i sirá,
na kseplirósis ósa tráviksa gia `séna.
Tóra ine argá, den écho mésa mu kardiá,
mi mu zitás álli efkería na su dóso,
tóra ine argá, écho ksegrápsi ta paliá,
afu katáfera apó `séna na glitóso.
|