Στο ‘λεγα από καιρό
πως θα φύγω να σωθώ
Μα δε μ’ άκουγες εσύ
και έφυγα ένα πρωί
Τώρα τρέχεις και δε φτάνεις
Κλαις και λες πως θα πεθάνεις
Όμως κάτσε και θυμήσου
Πόσα έπαθα μαζί σου
Τώρα τρέχεις και δε φτάνεις
Πάψε να με καλοπιάνεις
Έπαιξες και θα πληρώσεις
Και το πόνο μου θα νιώσεις
Τώρα πες μου τι ζητάς
και τους φίλους μας ρωτάς
Άμα άλλον αγκαλιάζω
και στο σπίτι μου τον βάζω
|
Sto ‘lega apó keró
pos tha fígo na sothó
Ma de m’ ákuges esí
ke éfiga éna pri
Tóra tréchis ke de ftánis
Kles ke les pos tha pethánis
Όmos kátse ke thimísu
Pósa épatha mazí su
Tóra tréchis ke de ftánis
Pápse na me kalopiánis
Έpekses ke tha plirósis
Ke to póno mu tha niósis
Tóra pes mu ti zitás
ke tus fílus mas rotás
Άma állon agkaliázo
ke sto spíti mu ton vázo
|