Μπαίνουμε στον Υδροχόο
και θ’ ανάψουνε φωτιές
οι καιροί νερό θα φέρουν
έτσι λεν αυτοί που ξέρουν
κι όμως θα καούν καρδιές
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
Μπαίνουμε στον Υδροχόο
και θα φύγουν οι Ιχθείς
Έτσι ήτανε γραμμένα
Μέσα στ’ άστρα τα σβησμένα
Που ‘χα δει στα μάτια της
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
|
Benume ston Idrochóo
ke th’ anápsune fotiés
i keri neró tha férun
étsi len afti pu ksérun
ki ómos tha kaun kardiés
Όla trigiro allázune
ki óla ta ídia ménun
ke ména ta cherákia tis
me línun ke me dénun
Benume ston Idrochóo
ke tha fígun i Ichthis
Έtsi ítane gramména
Mésa st’ ástra ta svisména
Pu ‘cha di sta mátia tis
Όla trigiro allázune
ki óla ta ídia ménun
ke ména ta cherákia tis
me línun ke me dénun
|