|
Τα φιλιά σου στο κορμί μου
τρέχουν σαν τον άνεμο
μ’ ένα πάθος μεθυσνένο
άγιο και παράνομο
Κλείσε με στα δυο σου χέρια
να ερωτευόμαστε
να πεθαίνουμε παρέα
και να ανασταινόμαστε
Ώρα με την ώρα φως μου
γίνομαι κομμάτι σου
ώρα με την ώρα καίει
μέσα μου η αγάπη σου
Ώρα με την ώρα φως μου
η ψυχή μου χάνεται
γιατί εσύ και οι ματιές σου
θύμα πια με κάνατε
Οι ανάσες σου γεννάνε
χίλια συναισθήματα
δε ρωτάν και δεν κρατάνε
ούτε τα προσχήματα
Κράτα με στην αγκαλιά σου
ως τα ξημερώματα
ως την ώρα που μιλάνε
του έρωτα τα σώματα
|
Ta filiá su sto kormí mu
tréchun san ton ánemo
m’ éna páthos methisnéno
ágio ke paránomo
Klise me sta dio su chéria
na erotevómaste
na pethenume paréa
ke na anastenómaste
Ώra me tin óra fos mu
ginome kommáti su
óra me tin óra kei
mésa mu i agápi su
Ώra me tin óra fos mu
i psichí mu chánete
giatí esí ke i matiés su
thíma pia me kánate
I anáses su gennáne
chília sinesthímata
de rotán ke den kratáne
ute ta proschímata
Kráta me stin agkaliá su
os ta ksimerómata
os tin óra pu miláne
tu érota ta sómata
|
