Ένα σ’ αγαπώ
Που το κάθε γράμμα εννοεί
Σ’ ένα χάος είναι το σκοινί που ισορροπώ
Ένα σ’ αγαπώ, αν στα χείλη το ’χεις πως αργεί
Λάβα στο κορμί μου να χυθεί
Πάλι να καώ, για ν’ αναστηθώ
Άγριες θάλασσες οι μέρες μακριά σου
Μου ’λειψες, πως να στο πω
Ώρα να γυρίσεις
Δε με ζουν οι αναμνήσεις
Ώρα να γυρίσεις
Με φιλιά να μ’ αφοπλίσεις
Κι όταν μ’ αγκαλιάσεις
Τις πληγές να ησυχάσεις
Πρόσεχε, μάτια μου
Σαν καθρέφτη μη με σπάσεις
Ένα σ’ αγαπώ
Στις ερήμους πέφτει σαν βροχή
Είναι προσδοκία και ευχή που αποσιωπώ
Ένα σ’ αγαπώ
Πες, να γίνει ο κόσμος φωτεινός
Έλα, γίνε πάλι ουρανός
Για να ακουμπώ, αν παραπατώ
Ώρα να γυρίσεις
Δε με ζουν οι αναμνήσεις
Ώρα να γυρίσεις
Με φιλιά να μ’ αφοπλίσεις
Κι όταν μ’ αγκαλιάσεις
Τις πληγές να ησυχάσεις
Πρόσεχε, μάτια μου
Σαν καθρέφτη μη με σπάσεις
|
Έna s’ agapó
Pu to káthe grámma ennoi
S’ éna cháos ine to skiní pu isorropó
Έna s’ agapó, an sta chili to ’chis pos argi
Láva sto kormí mu na chithi
Páli na kaó, gia n’ anastithó
Άgries thálasses i méres makriá su
Mu ’lipses, pos na sto po
Ώra na girísis
De me zun i anamnísis
Ώra na girísis
Me filiá na m’ afoplísis
Ki ótan m’ agkaliásis
Tis pligés na isichásis
Próseche, mátia mu
San kathréfti mi me spásis
Έna s’ agapó
Stis erímus péfti san vrochí
Ine prosdokía ke efchí pu aposiopó
Έna s’ agapó
Pes, na gini o kósmos fotinós
Έla, gine páli uranós
Gia na akubó, an parapató
Ώra na girísis
De me zun i anamnísis
Ώra na girísis
Me filiá na m’ afoplísis
Ki ótan m’ agkaliásis
Tis pligés na isichásis
Próseche, mátia mu
San kathréfti mi me spásis
|