Ώρα πικρή, σύννεφα θολά
ώρα σε περιμένω
μάτια γλυκά, μάτια μου γλυκά
πουλί ξενιτεμένο.
Φυσά βοριάς
πέφτει βροχή
και δεν υπάρχει τρένο
έπεσε ομίχλη
που να σταθώ
και πως να περιμένω.
Μες στο σταθμό, μια προσμονή
κι ένα κομμάτι χιόνι
έγινε η αγάπη μου πουλί
κι αρχίζει και παγώνει.
Φυσά βοριάς
πέφτει βροχή
και δεν υπάρχει τρένο
έπεσε ομίχλη
που να σε βρω
και πως να περιμένω.
|
Ώra pikrí, sínnefa tholá
óra se periméno
mátia gliká, mátia mu gliká
pulí kseniteméno.
Fisá voriás
péfti vrochí
ke den ipárchi tréno
épese omíchli
pu na stathó
ke pos na periméno.
Mes sto stathmó, mia prosmoní
ki éna kommáti chióni
égine i agápi mu pulí
ki archízi ke pagóni.
Fisá voriás
péfti vrochí
ke den ipárchi tréno
épese omíchli
pu na se vro
ke pos na periméno.
|