Κι άλλο καράβι έφυγε
κι άλλο ένα σπίτι κλαίει
κι άλλο καντήλι γυρισμού
μερόνυχτα θα καίει.
Ως πότε Θεέ μου θα ‘ναι γραμμένο
για τα δικά μας τα παιδιά
ν’ απλώνουν ρίζες σε χώμα ξένο
και σ’ άλλους ουρανούς κλαδιά.
Κι άλλο καράβι γέμισε,
μαντήλια μουσκεμένα
κι άλλες αγάπες μείνανε
με χέρια απλωμένα.
Ως πότε Θεέ μου θα ‘ναι γραμμένο
για τα δικά μας τα παιδιά
ν’ απλώνουν ρίζες σε χώμα ξένο
και σ’ άλλους ουρανούς κλαδιά.
|
Ki állo karávi éfige
ki állo éna spíti klei
ki állo kantíli girismu
merónichta tha kei.
Os póte Theé mu tha ‘ne gramméno
gia ta diká mas ta pediá
n’ aplónun rízes se chóma kséno
ke s’ állus uranus kladiá.
Ki állo karávi gémise,
mantília muskeména
ki álles agápes minane
me chéria aploména.
Os póte Theé mu tha ‘ne gramméno
gia ta diká mas ta pediá
n’ aplónun rízes se chóma kséno
ke s’ állus uranus kladiá.
|