|
Βάλε τον πόνο στο ποτήρι μονομιάς και ρούφηξέ το
Βγάλ’ τον καημό απ’ το πακέτο αν τολμάς και κάπνισέ το
Όλος ο κόσμος μια γουλιά κι εγώ μια άδεια αγκαλιά
Μου λείπει εκείνη που με πέταξε σ’ αυτή τη φυλακή
Μ’ ένα φιλί
Την έχω δει και κάνω χαϊλίκια στις μπάρες
Αυτή τη νύχτα θα ξεσπάσω
Κι αν μου ‘χει μείνει μία απ’ του Θεού τις χάρες
Φέρτε να πιω να την ξεχάσω
Βάλ’ το παλτό σου το βαρύ απόψε έχει παγωνιά
Λες να το χαίρεται που πίνεις με τον πόνο συντροφιά
Αυτή δεν έχει πια καρδιά
Αυτή δεν έχει ούτε ψυχή
Η καληνύχτα της κομμάτια θα σε κάνει
Με ένα ψεύτικο φιλί
|
Oále ton póno sto potíri monomiás ke rufiksé to
Ogál’ ton kaimó ap’ to pakéto an tolmás ke kápnisé to
Όlos o kósmos mia guliá ki egó mia ádia agkaliá
Mu lipi ekini pu me pétakse s’ aftí ti filakí
M’ éna filí
Tin écho di ke káno chailíkia stis báres
Aftí ti níchta tha ksespáso
Ki an mu ‘chi mini mía ap’ tu Theu tis cháres
Férte na pio na tin ksecháso
Oál’ to paltó su to varí apópse échi pagoniá
Les na to cherete pu pínis me ton póno sintrofiá
Aftí den échi pia kardiá
Aftí den échi ute psichí
I kaliníchta tis kommátia tha se káni
Me éna pseftiko filí
|
