Χαμογελώ
όταν ανοίγεις τα μάτια και λες “καλημέρα ζωή”,
όταν απλώνεις τα χέρια και λες “σ’ αγαπάω πολύ”,
όταν χαράζουν τα χείλια και λες “η χαρά μου είσαι εσύ”,
εγώ χαμογελώ.
Νερό σε πίνω, κρασί σε σβήνω
σ’ αυτό το γλέντι, σώμα και ψυχούλα μου.
Φωτιά μ’ αγγίζεις και με γυρίζεις,
στης αγκαλιάς σου τ’ όνειρο με πας.
Χαμογελώ
σαν το κορίτσι που πήρε επιτέλους το πρώτο φιλί,
σαν την γυναίκα που ξέρει πως έχει αγαπήσει πολύ,
και σαν τη μάνα που έχει στο στήθος το πρώτο παιδί,
εγώ χαμογελώ.
Νερό σε πίνω, κρασί σε σβήνω
σ’ αυτό το γλέντι, σώμα και ψυχούλα μου.
Φωτιά μ’ αγγίζεις και με γυρίζεις,
στης αγκαλιάς σου τ’ όνειρο με πας.
|
Chamogeló
ótan anigis ta mátia ke les “kaliméra zoí”,
ótan aplónis ta chéria ke les “s’ agapáo polí”,
ótan charázun ta chilia ke les “i chará mu ise esí”,
egó chamogeló.
Neró se píno, krasí se svíno
s’ aftó to glénti, sóma ke psichula mu.
Fotiá m’ angizis ke me girízis,
stis agkaliás su t’ óniro me pas.
Chamogeló
san to korítsi pu píre epitélus to próto filí,
san tin gineka pu kséri pos échi agapísi polí,
ke san ti mána pu échi sto stíthos to próto pedí,
egó chamogeló.
Neró se píno, krasí se svíno
s’ aftó to glénti, sóma ke psichula mu.
Fotiá m’ angizis ke me girízis,
stis agkaliás su t’ óniro me pas.
|