Όσοι διαβάτες περπατούν
στο σκοτεινό δρομάκι
μοιάζουν με κλέφτες που άνεργους
τους βρήκε το βραδάκι
Έτσι κι εγώ στο σπίτι μου
σαν κλέφτης τριγυρίζω
και τις φωτογραφίες σου
τις βλέπω και δακρύζω
Όλα τ’ αλλάζει ο καιρός
όλα θα τα ρημάξει
μα οι κλέφτες που παραφυλάν
του παίρνουνε χαράτσι
Στολίζονται και όμορφοι
βγαίνουνε στα σοκάκια
φύσα αγέρα πάρ’ τα
χόρεψ’ τα τα παιδάκια
|
Όsi diavátes perpatun
sto skotinó dromáki
miázun me kléftes pu ánergus
tus vríke to vradáki
Έtsi ki egó sto spíti mu
san kléftis trigirízo
ke tis fotografíes su
tis vlépo ke dakrízo
Όla t’ allázi o kerós
óla tha ta rimáksi
ma i kléftes pu parafilán
tu pernune charátsi
Stolízonte ke ómorfi
vgenune sta sokákia
físa agéra pár’ ta
chóreps’ ta ta pedákia
|