Τα φιλιά σου σκορπισμένα και ζεστά
Κι άλλο θαύμα μες στα θαύματα τα εφτά
Τέτοιο πάθος πού να βρω σαν το δικό σου
Θα ’μαι εγώ για πάντα ο άλλος εαυτός σου
Θα κόψω χαρτονόμισμα να βάλω τη μορφή σου
Να γίνει ο κόσμος πλούσιος και ήσυχα κοιμήσου
Θα κόψω χαρτονόμισμα να βάλω την ψυχή σου
Να γίνει ο κόσμος όμορφος μαζί σου
Είσαι Αύγουστος, Φλεβάρης κι ό,τι θες
Το κουράγιο στης ζωής μου τις πληγές
Θεέ μου, πώς ο κόσμος ζει χωρίς εσένα
Μόνοι θα ’ναι, θα ’χουν χίλιους και κανένα
Θα κόψω χαρτονόμισμα να βάλω τη μορφή σου
Να γίνει ο κόσμος πλούσιος και ήσυχα κοιμήσου
Θα κόψω χαρτονόμισμα να βάλω την ψυχή σου
Να γίνει ο κόσμος όμορφος μαζί σου
|
Ta filiá su skorpisména ke zestá
Ki állo thafma mes sta thafmata ta eftá
Tétio páthos pu na vro san to dikó su
Tha ’me egó gia pánta o állos eaftós su
Tha kópso chartonómisma na válo ti morfí su
Na gini o kósmos plusios ke ísicha kimísu
Tha kópso chartonómisma na válo tin psichí su
Na gini o kósmos ómorfos mazí su
Ise Avgustos, Fleváris ki ó,ti thes
To kurágio stis zoís mu tis pligés
Theé mu, pós o kósmos zi chorís eséna
Móni tha ’ne, tha ’chun chílius ke kanéna
Tha kópso chartonómisma na válo ti morfí su
Na gini o kósmos plusios ke ísicha kimísu
Tha kópso chartonómisma na válo tin psichí su
Na gini o kósmos ómorfos mazí su
|