|
Χειμώνας, η σκέψη γύρω μου παγώνει
Χειμώνας, όλη τη φύση μου στοιχειώνει
Δες ο αέρας πως φυσάει, δες το χορό του
Ένα τραγούδι απ’ τα παλιά μες στο μυαλό μου
Να δυναμώνει τους σφυγμούς μες το κενό μου
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή
Μη μου μιλάς
Πια να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Μη με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω
Χειμώνας, ξέρω γυρίζεις κάπου εδώ
Μέσα στα φύλλα, στις αγκαλιές απ’ τα άσπρα σπίτια
Χειμώνας, κι αυτός ο πίνακας στον τοίχο
Μια φυλακή που κάπου εδώ θα σταματήσει
Σαν παραμύθι που τελειώνει πριν αρχίσει
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή
Κι εσύ μου μιλάς
Μα να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Τι με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω
Μη μου μιλάς
Πια να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Μη με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω
|
Chimónas, i sképsi giro mu pagóni
Chimónas, óli ti físi mu stichióni
Des o aéras pos fisái, des to choró tu
Έna tragudi ap’ ta paliá mes sto mialó mu
Na dinamóni tus sfigmus mes to kenó mu
Ke i vrochí giro na péfti dinatí
Mi mu milás
Pia na s’ akuso den boró
Mi me rotás
Ti apantísis na su vro
Chimónas, kséro girízis kápu edó
Mésa sta fílla, stis agkaliés ap’ ta áspra spítia
Chimónas, ki aftós o pínakas ston ticho
Mia filakí pu kápu edó tha stamatísi
San paramíthi pu telióni prin archísi
Ke i vrochí giro na péfti dinatí
Ke i vrochí giro na péfti dinatí
Ki esí mu milás
Ma na s’ akuso den boró
Ti me rotás
Ti apantísis na su vro
Mi mu milás
Pia na s’ akuso den boró
Mi me rotás
Ti apantísis na su vro
|
