Το βράδυ είναι ζόρικο
Κι η νύχτα δεν περνάει
Στο μέλλον τ’ απροχώρητο
Κάτι παλιό γυρνάει
Το έργο κάνει διάλειμμα
Την ώρα αυτή
Την ώρα αυτή συνήθως
Με τούτο το ντελάληλα
Το βράδυ αυτό
Θα ζωντανέψει ο μύθος
Πως ήταν κάποιος μια φορά
Θαρρώ
Κι έναν καιρό
Αγόρι τρυφερό θαρρώ
Και σοβαρό
Που πήρε όρη και βουνά θαρρώ
Μ’ ένα σκυλί
κι ώρα του καλή
Μωρ’ τι μας λες
Δεν είχε μίσος φοβερό θαρρώ
Και τρομερό
Εκεί στην ερημιά θαρρώ
Πολύ καιρό
Όλα της γης τα θηλυκά εκεί
Στην εξοχή
Τα είχε σιχαθεί
Ου να χαθεί
Αλήθεια πόσο σε μισώ
Τι ταραχή
Που ’χω μέσα στη ψυχή
Βαθιά σε λαχταρώ
Τον κακό σου τον καιρό
Έλα και δώσ’ μου ένα φιλάκι
Φαρμακερό
Θα σου δώσω μια μπουνιά
Κοίτα ζημιά
Και ο μήνας έχει εννιά
Και φτου κι απ’ την αρχή
Τώρα το ’βαλα σκοπό
Κι εγώ να πω ένα τραγουδάκι
Λυπητερό
Την ίδια εκείνη εποχή
Ένας άλλος άνθρωπος
Ο Τίμων ο μισάνθρωπος
Ποιος είναι αυτός;
Δεν είχε σπίτι και κλειδί
Δεν ήθελε άνθρωπο να δει
Σιγά τ’αβγά
Είχε τα μάτια χαμηλά
Κι από τους άνδρες χώρισε
Την θέση του ξεχώρισε
Κακήν κακώς
Μα της γυναίκας η ψυχή
Τον ξεδιψούσε σαν βροχή
Η αδερφή
Ήταν κάποιος
μια φορά λα λα λα λα
|
To vrádi ine zóriko
Ki i níchta den pernái
Sto méllon t’ aprochórito
Káti palió girnái
To érgo káni diálimma
Tin óra aftí
Tin óra aftí siníthos
Me tuto to ntelálila
To vrádi aftó
Tha zontanépsi o míthos
Pos ítan kápios mia forá
Tharró
Ki énan keró
Agóri triferó tharró
Ke sovaró
Pu píre óri ke vuná tharró
M’ éna skilí
ki óra tu kalí
Mor’ ti mas les
Den iche mísos foveró tharró
Ke tromeró
Eki stin erimiá tharró
Polí keró
Όla tis gis ta thiliká eki
Stin eksochí
Ta iche sichathi
Oi na chathi
Alíthia póso se misó
Ti tarachí
Pu ’cho mésa sti psichí
Oathiá se lachtaró
Ton kakó su ton keró
Έla ke dós’ mu éna filáki
Farmakeró
Tha su dóso mia buniá
Kita zimiá
Ke o mínas échi enniá
Ke ftu ki ap’ tin archí
Tóra to ’vala skopó
Ki egó na po éna tragudáki
Lipiteró
Tin ídia ekini epochí
Έnas állos ánthropos
O Tímon o misánthropos
Pios ine aftós;
Den iche spíti ke klidí
Den íthele ánthropo na di
Sigá t’avgá
Iche ta mátia chamilá
Ki apó tus ándres chórise
Tin thési tu ksechórise
Kakín kakós
Ma tis ginekas i psichí
Ton ksedipsuse san vrochí
I aderfí
Ήtan kápios
mia forá la la la la
|