Καθημερινά
όλο και κάτι σε θυμίζει
άλλος κανείς δε μου γεμίζει
του εαυτού μου τα κενά,
καθημερινά
λέω, ποτέ να μη γυρίσεις
αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις
τα ακριβά απ’ τα φτηνά
Σκόνη στον αέρα
ήρθε κι άλλη μία μέρα
των χειλιών σου χρώμα
βάφτηκε κι αυτή
Δεν μπορώ να ζω μακριά σου
ποιο κομμάτι, ποια πλευρά σου
δεν το θέλει να ‘μαστε μαζί
Αχ μια μέρα, όπου πάω
αχ μπροστά σου να ‘πεφτα
που ακόμα σ’ αγαπάω
όμοια ψυχή μου κι αθεράπευτα
ποιος σ’ ανάβει, όταν σβήνεις
ποιος σε σβήνει, με ποια θάλασσα
ποιος σ’ ανοίγει, όταν κλείνεις
Ποιος σ’ εμάς τους δύο μπήκε ανάμεσα.
Αχ μια μέρα, μια Τετάρτη
την δική μου την αγάπη
στο δικό σου αίμα να μετάγγιζα.
Καθημερινά
ο κόσμος άχρωμη εικόνα
λες κι έχει μόνο τον χειμώνα
ο ένας χρόνος μακριά
καθημερινά
στις προσδοκίες μου κρατιέμαι
μα δεν γυρνάς κι αναρωτιέμαι
με τι τα ντύνεις τα γυμνά;
Σκόνη στον αέρα ήρθε και άλλη μια μέρα
τον χειλιών σου χρώμα βάφτηκε και αυτή,
δεν μπορώ να ζω μακριά σου
ποιο κομμάτι ποια πλευρά σου δεν το θέλει
να είμαστε μαζί.
Αχ μια μέρα, όπου πάω
αχ μπροστά σου να ‘πεφτα
που ακόμα σ’ αγαπάω
όμοια ψυχή μου κι αθεράπευτα
ποιος σ’ ανάβει, όταν σβήνεις
ποιος σε σβήνει, με ποια θάλασσα
ποιος σ’ ανοίγει, όταν κλείνεις
Ποιος σ’ εμάς τους δύο μπήκε ανάμεσα.
Αχ μια μέρα, μια Τετάρτη
την δική μου την αγάπη
στο δικό σου αίμα να μετάγγιζα.
|
Kathimeriná
ólo ke káti se thimízi
állos kanis de mu gemízi
tu eaftu mu ta kená,
kathimeriná
léo, poté na mi girísis
an den boris na ksechorísis
ta akrivá ap’ ta ftiná
Skóni ston aéra
írthe ki álli mía méra
ton chilión su chróma
váftike ki aftí
Den boró na zo makriá su
pio kommáti, pia plevrá su
den to théli na ‘maste mazí
Ach mia méra, ópu páo
ach brostá su na ‘pefta
pu akóma s’ agapáo
ómia psichí mu ki atherápefta
pios s’ anávi, ótan svínis
pios se svíni, me pia thálassa
pios s’ anigi, ótan klinis
Pios s’ emás tus dío bíke anámesa.
Ach mia méra, mia Tetárti
tin dikí mu tin agápi
sto dikó su ema na metángiza.
Kathimeriná
o kósmos áchromi ikóna
les ki échi móno ton chimóna
o énas chrónos makriá
kathimeriná
stis prosdokíes mu kratiéme
ma den girnás ki anarotiéme
me ti ta ntínis ta gimná;
Skóni ston aéra írthe ke álli mia méra
ton chilión su chróma váftike ke aftí,
den boró na zo makriá su
pio kommáti pia plevrá su den to théli
na imaste mazí.
Ach mia méra, ópu páo
ach brostá su na ‘pefta
pu akóma s’ agapáo
ómia psichí mu ki atherápefta
pios s’ anávi, ótan svínis
pios se svíni, me pia thálassa
pios s’ anigi, ótan klinis
Pios s’ emás tus dío bíke anámesa.
Ach mia méra, mia Tetárti
tin dikí mu tin agápi
sto dikó su ema na metángiza.
|