Μέσα μου ζω αδιάκοπη την πάλη
Να βρω για σένα χαρά πέρα απ’ τα δεσμά
Σε όρια στενά η αγάπη έχει εισβάλλει
Και είμαι τόσο κοντά, τόσο μακριά
Νύχτα πετώ και τ’ αστέρια κυνηγώ
Για να τους πω πως για σένα μόνο ζω
Και δε θέλω να ‘ρθει το πρωί
Στο χρυσό σου να κλειστώ κλουβί
Ελευθέρωσέ με, τίποτα δε θα χαθεί
Χειμώνες γυρνά για να έρθω καλοκαίρι
Φόβο και εγωισμό να ρίξω στη φωτιά
Κοιμάμαι αγκαλιά μ’ ένα δίκοπο μαχαίρι
Που μ’ έχει κόψει βαθιά, τόσο βαθιά
Νύχτα πετώ και τ’ αστέρια κυνηγώ
Για να τους πω πως για σένα μόνο ζω
Και δε θέλω να ‘ρθει το πρωί
Στο χρυσό σου να κλειστώ κλουβί
Ελευθέρωσέ με, τίποτα δε θα χαθεί
|
Mésa mu zo adiákopi tin páli
Na vro gia séna chará péra ap’ ta desmá
Se ória stená i agápi échi isválli
Ke ime tóso kontá, tóso makriá
Níchta petó ke t’ astéria kinigó
Gia na tus po pos gia séna móno zo
Ke de thélo na ‘rthi to pri
Sto chrisó su na klistó kluví
Elefthérosé me, típota de tha chathi
Chimónes girná gia na értho kalokeri
Fóvo ke egismó na ríkso sti fotiá
Kimáme agkaliá m’ éna díkopo macheri
Pu m’ échi kópsi vathiá, tóso vathiá
Níchta petó ke t’ astéria kinigó
Gia na tus po pos gia séna móno zo
Ke de thélo na ‘rthi to pri
Sto chrisó su na klistó kluví
Elefthérosé me, típota de tha chathi
|