Σ’ έσυραν γαλάζια κύματα,
σ’ έσυραν ως την ακτή…
Σ’ έντυσαν τα φύκια στίγματα,
γεύση άλμης στο κορμί.
Εγώ κι εσύ κουκίδες
είμαστε στη γη,
μα δες… πώς η αγάπη μας αλλάζει,
εγώ η γη κι ο ουρανός γλυκιά μου εσύ,
τον κόσμο απόψε κυβερνάμε…
Έσμιξαν άστρα και θάλασσα,
έσμιξαν με ένα φιλί…
Κι έκαναν μέσα απ’ τα χείλη σου
την ανάσα μουσική.
Εγώ κι εσύ κουκίδες
είμαστε στη γη,
μα δες… πώς η αγάπη μας αλλάζει,
εγώ η γη κι ο ουρανός γλυκιά μου εσύ,
τον κόσμο απόψε κυβερνάμε…
Χρώματα, χιλιάδες χρώματα
έλαμψαν με την αυγή,
έσμιξαν χιλιάδες σώματα,
έσμιξαν φίλοι κι εχθροί.
Χρώματα, χιλιάδες χρώματα…
|
S’ ésiran galázia kímata,
s’ ésiran os tin aktí…
S’ éntisan ta fíkia stígmata,
gefsi álmis sto kormí.
Egó ki esí kukídes
imaste sti gi,
ma des… pós i agápi mas allázi,
egó i gi ki o uranós glikiá mu esí,
ton kósmo apópse kivernáme…
Έsmiksan ástra ke thálassa,
ésmiksan me éna filí…
Ki ékanan mésa ap’ ta chili su
tin anása musikí.
Egó ki esí kukídes
imaste sti gi,
ma des… pós i agápi mas allázi,
egó i gi ki o uranós glikiá mu esí,
ton kósmo apópse kivernáme…
Chrómata, chiliádes chrómata
élampsan me tin avgí,
ésmiksan chiliádes sómata,
ésmiksan fíli ki echthri.
Chrómata, chiliádes chrómata…
|