|
Χθες ακόμα στα στήθια μου
σε είχα σαν φυλαχτό μου
Τώρα αλίμονό μου
είσαι πια μια πληγή
Χθες ακόμα σε λάτρευα
σαν εικόνισμα άγιο
Τώρα ψάχνω κουράγιο
για να αλλάξω ζωή
Σ’ αγαπάω κι αν έφυγα
να το ξέρεις πως λιώνω
Την ντροπή κι αν την ξέφυγα
τον χαμό δε γλιτώνω
Σ’ αγαπώ σαν τυφλός
που δε θέλει το φως
από πείσμα και μόνο
μα δε γίνεται αλλιώς
Χθες ακόμα αγάπη μου
ορκιζόμουν για σένα
Τώρα τα ‘χω χαμένα
μπρος σε τόση ψευτιά
Χθες ακόμα σε κοίμιζα
σαν παιδί στην καρδιά μου
Τώρα σε ‘χω κοντά μου
μες στα όνειρα πια
|
Chthes akóma sta stíthia mu
se icha san filachtó mu
Tóra alímonó mu
ise pia mia pligí
Chthes akóma se látreva
san ikónisma ágio
Tóra psáchno kurágio
gia na allákso zoí
S’ agapáo ki an éfiga
na to kséris pos lióno
Tin ntropí ki an tin kséfiga
ton chamó de glitóno
S’ agapó san tiflós
pu de théli to fos
apó pisma ke móno
ma de ginete alliós
Chthes akóma agápi mu
orkizómun gia séna
Tóra ta ‘cho chaména
bros se tósi pseftiá
Chthes akóma se kimiza
san pedí stin kardiá mu
Tóra se ‘cho kontá mu
mes sta ónira pia
|
