Χρόνια ίδια αγωνία
σα μωρό.. σαν μωρό με ξαγρυπνά
με τραβάει με τη βία
και με πά.. και με πάει στα τυφλά
Είν’ η ζήλια μου το ζόρι
κορδονάκι ναυτικό
Η γυνή σέρνει βαπόρι
και η ζήλια τον τρελό
Η ψυχή μας πρώτα βγαίνει
και το χούι παραμένει
Έτσι ήμουν, έτσι θα’μαι
κι όμως έτσι σ’αγαπώ..ω..ω..ω
Με τη ζήλια μου για τύχη
το στραβό.. το στραβό μου ριζικό
Να σκαλίζω με το νύχι
κάτι ε.. κάτι ένοχο να βρω
Όλα φαίνονται στημένα
κι εσύ μοιάζεις πονηρή
Στο κεφάλι μου εμένα
δε χωράει λογική
Η ψυχή μας πρώτα βγαίνει
και το χούι παραμένει
Έτσι ήμουν, έτσι θα ‘μαι
κι όμως έτσι σ’ αγαπώ..ω..ω..ω
Ούτε θάνατος με σώνει
με τη ζήλια στο τιμόνι
Στον παράδεισο δε φτάνω
και μια κόλαση θα ζω
Είν’ η ζήλια μου το ζόρι
κορδονάκι ναυτικό
Η γυνή σέρνει βαπόρι
και η ζήλια τον τρελό
Η ψυχή μας πρώτα βγαίνει
και το χούι παραμένει
Έτσι ήμουν, έτσι θα ‘μαι
κι όμως έτσι σ’ αγαπώ
Ούτε θάνατος με σώνει
με τη ζήλια στο τιμόνι
Στον παράδεισο δε φτάνω
και μια κόλαση θα ζω
|
Chrónia ídia agonía
sa moró.. san moró me ksagripná
me travái me ti vía
ke me pá.. ke me pái sta tiflá
In’ i zília mu to zóri
kordonáki naftikó
I giní sérni vapóri
ke i zília ton treló
I psichí mas próta vgeni
ke to chui paraméni
Έtsi ímun, étsi tha’me
ki ómos étsi s’agapó..o..o..o
Me ti zília mu gia tíchi
to stravó.. to stravó mu rizikó
Na skalízo me to níchi
káti e.. káti énocho na vro
Όla fenonte stiména
ki esí miázis ponirí
Sto kefáli mu eména
de chorái logikí
I psichí mas próta vgeni
ke to chui paraméni
Έtsi ímun, étsi tha ‘me
ki ómos étsi s’ agapó..o..o..o
Oíte thánatos me sóni
me ti zília sto timóni
Ston parádiso de ftáno
ke mia kólasi tha zo
In’ i zília mu to zóri
kordonáki naftikó
I giní sérni vapóri
ke i zília ton treló
I psichí mas próta vgeni
ke to chui paraméni
Έtsi ímun, étsi tha ‘me
ki ómos étsi s’ agapó
Oíte thánatos me sóni
me ti zília sto timóni
Ston parádiso de ftáno
ke mia kólasi tha zo
|