Με άδειο το μυαλό μου μια περίεργη βραδιά
σε είδα να κοιτάς απελπισμένα
τυχαία γίναν όλα σαν αέρας που φυσά
και έμειναν στον δρόμο κάποια βήματα μισά
κάποιες υποσχέσεις και ένα ψέμα
Ζήσαμε μαζί κι όμως δεν ζήσαμε
μια τυχαία νύχτα και ξοφλήσαμε
κάναμε τσιγάρο για να σπάσει η μοναξιά
και δε σε είδα χτες και δε σε ξέρω πια
Δεν ήτανε η νύχτα που γι’ αυτή μελαγχολώ
δεν ήταν κάποια όνειρα σκισμένα
δεν ήταν της ματιάς σου το θλιμμένο μυστικό
ήτανε πως μου `λειψε η λέξη σ’ αγαπώ
έστω κι αν την άκουγα σαν ψέμα
Ζήσαμε μαζί κι όμως δεν ζήσαμε
μια τυχαία νύχτα και ξοφλήσαμε
κάναμε τσιγάρο για να σπάσει η μοναξιά
και δε σε είδα χτες και δε σε ξέρω πια
|
Me ádio to mialó mu mia períergi vradiá
se ida na kitás apelpisména
tichea ginan óla san aéras pu fisá
ke éminan ston drómo kápia vímata misá
kápies iposchésis ke éna pséma
Zísame mazí ki ómos den zísame
mia tichea níchta ke ksoflísame
káname tsigáro gia na spási i monaksiá
ke de se ida chtes ke de se kséro pia
Den ítane i níchta pu gi’ aftí melagcholó
den ítan kápia ónira skisména
den ítan tis matiás su to thlimméno mistikó
ítane pos mu `lipse i léksi s’ agapó
ésto ki an tin ákuga san pséma
Zísame mazí ki ómos den zísame
mia tichea níchta ke ksoflísame
káname tsigáro gia na spási i monaksiá
ke de se ida chtes ke de se kséro pia
|