|
Μπορεί να άλλαξες ματιά,
μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς,
μα η μορφή δε με γελά
μέσα σου είσαι πάντα αυτός.
Αυτός που αγάπησα με μια
αυτός που έμεινα εκεί.
Κι αν με κοιτάζεις σοβαρά
μέσα σου τρέχει ένα παιδί
Ζήσε αυτό που μια φορά συμβαίνει!
Ζήσε αυτό το χτύπο που ανεβαίνει!
Τώρα και πλημμυρίζει όλο το σώμα
πάντα νικάμε στο τέλος εμείς
οι ευαίσθητοι της γης!
Κι αν είναι λίγη η χαρά,
κι αν είναι λίγος ο ουρανός,
κοίτα, ο άνθρωπος γυρνά
πάντα το βλέμμα προς το φως!
Κάνε την κίνηση λοιπόν
να γίνουν όλα αληθινά,
δες το μεγάλο μας κενό
πως το γεμίζει μια αγκαλιά!
Μπορεί να άλλαξες ματιά,
μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς,
μα η μορφή δε με γελά
μέσα σου είσαι πάντα αυτός.
Κάνε την κίνηση λοιπόν
να γίνουν όλα αληθινά,
δες το μεγάλο μας κενό
πως το γεμίζει μια αγκαλιά!
|
Bori na állakses matiá,
bori na ntínese alliós,
ma i morfí de me gelá
mésa su ise pánta aftós.
Aftós pu agápisa me mia
aftós pu émina eki.
Ki an me kitázis sovará
mésa su tréchi éna pedí
Zíse aftó pu mia forá simveni!
Zíse aftó to chtípo pu aneveni!
Tóra ke plimmirízi ólo to sóma
pánta nikáme sto télos emis
i evesthiti tis gis!
Ki an ine lígi i chará,
ki an ine lígos o uranós,
kita, o ánthropos girná
pánta to vlémma pros to fos!
Káne tin kínisi lipón
na ginun óla alithiná,
des to megálo mas kenó
pos to gemízi mia agkaliá!
Bori na állakses matiá,
bori na ntínese alliós,
ma i morfí de me gelá
mésa su ise pánta aftós.
Káne tin kínisi lipón
na ginun óla alithiná,
des to megálo mas kenó
pos to gemízi mia agkaliá!
|
