Μη σε τρομάζει η μαύρη φτώχεια
και μην το σκέφτεσαι κάθε στιγμή,
έλα μαζί μου κι αν είμ’ εργάτης,
και για τους δυο μας είναι τιμή,
έλα μαζί μου κι αν είμ’ εργάτης,
και για τους δυο μας είναι τιμή.
Μ’ αυτό το μεροκάματο,
μ’ αυτό το μεροκάματο,
δική μας θα `ναι η Κυριακή,
δικό μας και το Σάββατο.
Μη σε παιδεύει αυτή η σκέψη,
πως δε θα ζήσουμε μαζί καλά,
κι αν είμ’ εργάτης είναι τιμή μου,
μες στην καρδιά μου κρύβω πολλά,
κι αν είμ’ εργάτης, είναι τιμή μου,
μες στην καρδιά μου κρύβω πολλά.
Μ’ αυτό το μεροκάματο,
μ’ αυτό το μεροκάματο,
δική μας θα `ναι η Κυριακή,
δικό μας και το Σάββατο
|
Mi se tromázi i mavri ftóchia
ke min to skéftese káthe stigmí,
éla mazí mu ki an im’ ergátis,
ke gia tus dio mas ine timí,
éla mazí mu ki an im’ ergátis,
ke gia tus dio mas ine timí.
M’ aftó to merokámato,
m’ aftó to merokámato,
dikí mas tha `ne i Kiriakí,
dikó mas ke to Sávvato.
Mi se pedevi aftí i sképsi,
pos de tha zísume mazí kalá,
ki an im’ ergátis ine timí mu,
mes stin kardiá mu krívo pollá,
ki an im’ ergátis, ine timí mu,
mes stin kardiá mu krívo pollá.
M’ aftó to merokámato,
m’ aftó to merokámato,
dikí mas tha `ne i Kiriakí,
dikó mas ke to Sávvato
|