Τις πληγές σου προσκυνώ
με τον πόνο σου πονώ
Γεια σου σύντροφε απ’ το Άραξ
που `σαι μες στη φυλακή
Κάποια μέρα στο κελί σου
Θε να μπει κι η Κυριακή
Ζήτω, ζήτω, το σπαθί του Νιζτέχ φεγγοβολεί
Ζήτω, ζήτω, και θα δεις και τον Τσάρο στο κελί
Τις πληγές σου προσκυνώ
με τον πόνο σου πονώ
Σε φοβήθηκε ο Τσάρος
και σ’ εξόρισε μακριά
μα μη σκιάζεσαι και φτάνει
κι η δική μας η σειρά
|
Tis pligés su proskinó
me ton póno su ponó
Gia su síntrofe ap’ to Άraks
pu `se mes sti filakí
Kápia méra sto kelí su
The na bi ki i Kiriakí
Zíto, zíto, to spathí tu Niztéch fengovoli
Zíto, zíto, ke tha dis ke ton Tsáro sto kelí
Tis pligés su proskinó
me ton póno su ponó
Se fovíthike o Tsáros
ke s’ eksórise makriá
ma mi skiázese ke ftáni
ki i dikí mas i sirá
|