Σύννεφο κακό μες στον ουρανό
θα ‘μαι η μαμά, θα ‘σαι το μωρό
καίει το μπαλκόνι μας σαν φωτιά
θα ‘μαι ο Θεός, θα ‘σαι η πυρκαγιά.
Άγριος δράκοντας ρίχνει κεραυνούς
και στον καύσωνα χάθηκε ο παππούς.
Πόσο νευρικοί είναι οι γονείς;
Θα ‘μαι ο Κινγκ Κονγκ, θα ‘σαι ο Ηρακλής.
Δε θα δούμε φέτος ακρογιαλιές
έλα να τις βάψουμε με μπογιές
όλα είν’ ακριβά λέει ο μπαμπάς
είμαι ο Ζορό μην το μαρτυράς.
Έφτασε στρατός στο διάστημα
άγριοι στρατηγοί με παράσημα
κάποιος έρχεται κρύψου μη μας δει
πάρε τα φλουριά δώσ’ μου το σπαθί.
Θα το θάψω μέσα στην έρημο
στα υπόγεια με τον θησαυρό.
Βάλε με στην άμμο να κοιμηθώ
και την τρίτη μέρα θ’ αναστηθώ.
Θα εμφανιστώ με μιαν άμαξα
και θα καθαρίσω τη θάλασσα.
Βάλε τους μεγάλους στον πύραυλο
για να τους αδειάσω στον ουρανό.
Μα μην κλαις κουτή κι ας τους να λεν.
Θα ‘μαι ο Βασιλιάς, θα ‘σαι ο Ρομπέν.
|
Sínnefo kakó mes ston uranó
tha ‘me i mamá, tha ‘se to moró
kei to balkóni mas san fotiá
tha ‘me o Theós, tha ‘se i pirkagiá.
Άgrios drákontas ríchni keravnus
ke ston kafsona cháthike o pappus.
Póso nevriki ine i gonis;
Tha ‘me o Kingk Kongk, tha ‘se o Iraklís.
De tha dume fétos akrogialiés
éla na tis vápsume me bogiés
óla in’ akrivá léi o babás
ime o Zoró min to martirás.
Έftase stratós sto diástima
ágrii stratigi me parásima
kápios érchete krípsu mi mas di
páre ta fluriá dós’ mu to spathí.
Tha to thápso mésa stin érimo
sta ipógia me ton thisavró.
Oále me stin ámmo na kimithó
ke tin tríti méra th’ anastithó.
Tha emfanistó me mian ámaksa
ke tha katharíso ti thálassa.
Oále tus megálus ston píravlo
gia na tus adiáso ston uranó.
Ma min kles kutí ki as tus na len.
Tha ‘me o Oasiliás, tha ‘se o Robén.
|