Ζούσα μια χάρτινη ζωή
κι άναψα σπίρτο μια στιγμή
να κάψω ένα γράμμα.
Μα πήρε σπίθες η ζωή
και λαμπαδιάσαμε μαζί
κι αρχίσαμε το κλάμα.
Ζούσα μια χάρτινη ζωή
τσαλακωμένη και πικρή
χωρίς πολλές ελπίδες.
Μα η μεγάλη η ζημιά
ήρθε από σένα μια βραδιά
που μου ‘στησες παγίδες.
Ζούσα μια χάρτινη ζωή
που σαν τσιγάρο είχε καεί
και το πετάς στο δρόμο.
Ώσπου αποφάσισα κι εγώ
να δραπετεύσω και να ζω
χωρίς δεσμά και νόμο.
|
Zusa mia chártini zoí
ki ánapsa spírto mia stigmí
na kápso éna grámma.
Ma píre spíthes i zoí
ke labadiásame mazí
ki archísame to kláma.
Zusa mia chártini zoí
tsalakoméni ke pikrí
chorís pollés elpídes.
Ma i megáli i zimiá
írthe apó séna mia vradiá
pu mu ‘stises pagides.
Zusa mia chártini zoí
pu san tsigáro iche kai
ke to petás sto drómo.
Ώspu apofásisa ki egó
na drapetefso ke na zo
chorís desmá ke nómo.
|