|
Αυτές οι νύχτες της σιωπής
Που όλοι φύγανε νωρίς
Με έχουν σημαδέψει
Και με αγάπες της στιγμής
Ποτέ δεν μπόρεσε κανείς
Κορμί ψυχή να θρέψει
Ζωές από μετάξι στον αγέρα
Να κρέμονται στου χρόνου το σχοινί
Ζωές από μετάξι στον αγέρα
Σημαία κάθε μια μοναχική
Αυτά τα λόγια της ντροπής
Μοιάζαν τραγούδια εκδρομής
Που τα παιδιά ξεχάσαν
Κι έτσι χαθήκαμε κι εμείς
Στα σχολικά μιας εποχής
Που γρήγορα περάσαν
Ζωές από μετάξι στον αγέρα
Να κρέμονται στου χρόνου το σχοινί
Ζωές από μετάξι στον αγέρα
Σημαία κάθε μια μοναχική
Ζωές από μετάξι στον αγέρα
Να κρέμονται στου χρόνου το σχοινί
|
Aftés i níchtes tis siopís
Pu óli fígane norís
Me échun simadépsi
Ke me agápes tis stigmís
Poté den bórese kanis
Kormí psichí na thrépsi
Zoés apó metáksi ston agéra
Na krémonte stu chrónu to schiní
Zoés apó metáksi ston agéra
Simea káthe mia monachikí
Aftá ta lógia tis ntropís
Miázan tragudia ekdromís
Pu ta pediá ksechásan
Ki étsi chathíkame ki emis
Sta scholiká mias epochís
Pu grígora perásan
Zoés apó metáksi ston agéra
Na krémonte stu chrónu to schiní
Zoés apó metáksi ston agéra
Simea káthe mia monachikí
Zoés apó metáksi ston agéra
Na krémonte stu chrónu to schiní
|
