|
Με το τραγούδι μου σ’ αποκοιμίζω,
αυτό ζητάς κι εσύ την ώρα αυτή νομίζω,
θέλεις να μείνουνε τα μάτια σου κλειστά
ν’ ακούς τα λόγια μου σχεδόν ψιθυριστά.
Να μη χαλάσω τις εικόνες που `χεις φτιάξει στο μυαλό σου,
και να μη φτάνει μια κραυγή για να ταράξει τ’ όνειρό σου,
και να μη φτάνει μια κραυγή για να ταράξει τ’ όνειρό σου.
Ο κόσμος γύρω μου βουλιάζει, δε με νοιάζει,
εγώ θα κάνω το τραγούδι να ταιριάζει
στις απαιτήσεις σου που κυβερνάει η νύχτα,
καληνύχτα, καληνύχτα.
Την αγωνία μου θα ξεπεράσω
κι αφού με θέλεις να γελώ, θα σου γελάσω,
θα σε γυρίσω σ’ ακρογιάλια μαγικά,
θα σε ναρκώσω με βοτάνια ερωτικά.
Και θα σου κρύψω, σαν παιδί, μη σε τρομάξω, την αλήθεια,
και στα βιβλία τα παλιά να βρω, θα ψάξω, παραμύθια,
και στα βιβλία τα παλιά να βρω, θα ψάξω, παραμύθια.
Ο κόσμος γύρω μου βουλιάζει, δε με νοιάζει,
εγώ θα κάνω το τραγούδι να ταιριάζει
στις απαιτήσεις σου που κυβερνάει η νύχτα,
καληνύχτα, καληνύχτα.
|
Me to tragudi mu s’ apokimízo,
aftó zitás ki esí tin óra aftí nomízo,
thélis na minune ta mátia su klistá
n’ akus ta lógia mu schedón psithiristá.
Na mi chaláso tis ikónes pu `chis ftiáksi sto mialó su,
ke na mi ftáni mia kravgí gia na taráksi t’ óniró su,
ke na mi ftáni mia kravgí gia na taráksi t’ óniró su.
O kósmos giro mu vuliázi, de me niázi,
egó tha káno to tragudi na teriázi
stis apetísis su pu kivernái i níchta,
kaliníchta, kaliníchta.
Tin agonía mu tha kseperáso
ki afu me thélis na geló, tha su geláso,
tha se giríso s’ akrogiália magiká,
tha se narkóso me votánia erotiká.
Ke tha su krípso, san pedí, mi se tromákso, tin alíthia,
ke sta vivlía ta paliá na vro, tha psákso, paramíthia,
ke sta vivlía ta paliá na vro, tha psákso, paramíthia.
O kósmos giro mu vuliázi, de me niázi,
egó tha káno to tragudi na teriázi
stis apetísis su pu kivernái i níchta,
kaliníchta, kaliníchta.
|
