|
Σαν λουλούδι μοιάζεις μες στη γειτονιά
που η μυρωδιά του τρέλανε ντουνιά.
Σ’ έχω στην καρδιά μου ναι μα το σταυρό
σαν σε βλέπω να περνάς από μπροστά μικρό.
Νιώθω πως για σένανε εγώ πονώ
κι όλο κάθομαι και σε γλυκοκοιτώ.
Μ’ αγαπάς εγώ εσένανε ρωτώ
τι μου κάνεις πως δεν θέλεις όταν σου μιλώ.
Είσαι πολύ μικρό, τρελό, ναζιάρικο κουκλί
που ο καθένας κλαίει, λιώνει και πονεί.
Μα εγώ για σένανε το κάτι τι ξεχωριστό
που άμα εσύ θα θέλεις, εγώ θα ορκιστώ.
Για σένα δίνω εγώ ακόμη και το είναι μου
και που και που κάνα φιλάκι δίνε μου.
Μη μένεις πια με όλους τους μικρούς και τους γελάς
γιατί τη ζαχαρένια εσύ μου τη χαλάς.
|
San luludi miázis mes sti gitoniá
pu i mirodiá tu trélane ntuniá.
S’ écho stin kardiá mu ne ma to stavró
san se vlépo na pernás apó brostá mikró.
Niótho pos gia sénane egó ponó
ki ólo káthome ke se glikokitó.
M’ agapás egó esénane rotó
ti mu kánis pos den thélis ótan su miló.
Ise polí mikró, treló, naziáriko kuklí
pu o kathénas klei, lióni ke poni.
Ma egó gia sénane to káti ti ksechoristó
pu áma esí tha thélis, egó tha orkistó.
Gia séna díno egó akómi ke to ine mu
ke pu ke pu kána filáki díne mu.
Mi ménis pia me ólus tus mikrus ke tus gelás
giatí ti zacharénia esí mu ti chalás.
|
