Κάποιος με κοίταξε στα μάτια
την ώρα που ‘ταν δακρυσμένα.
Κάποιος με πρόσεξε και μένα
και πήρε φως ο ουρανός !
Κάποιος με κοίταξε στα μάτια
έγινε η πίκρα χελιδόνι,
ένιωσα πως δεν είμαι μόνη
κι έγινε ο πόνος μου καπνός.
Κάποιος με κοίταξε στα μάτια.
Είπανε τόσα οι καρδιές μας
και ξεψυχήσανε οι πίκρες
στα δυο του χείλη τα γλυκά.
Πόσο ζεστός είν’ ο χειμώνας
και τα φαρμάκια πόσο ξένα,
όταν υπάρχουνε δυο χέρια
να σ’ αγκαλιάζουν στοργικά.
|
Kápios me kitakse sta mátia
tin óra pu ‘tan dakrisména.
Kápios me prósekse ke ména
ke píre fos o uranós !
Kápios me kitakse sta mátia
égine i píkra chelidóni,
éniosa pos den ime móni
ki égine o pónos mu kapnós.
Kápios me kitakse sta mátia.
Ipane tósa i kardiés mas
ke ksepsichísane i píkres
sta dio tu chili ta gliká.
Póso zestós in’ o chimónas
ke ta farmákia póso kséna,
ótan ipárchune dio chéria
na s’ agkaliázun storgiká.
|